دهه ۱۹۴۰

بیشتر مزون‌های لباس زنانه در پاریس طی جنگ جهانی دوم تأسیس شده‌اند. طبق برنامه‌های آموزش مجدد که توسط فرانسوی‌ها صورت گرفت، طراحی لباس تا نیوریوک گسترش یافت. برعکس افراد سبک‌گرا، آزادیخواهان از سبک‌های لباس زنان و مادران، عرضه سیاست داشتند. در آلمان نیز کمی از سبک‌های فرانسوی تبعیت شد.

طی دوران سخت جنگ جهانی، تعداد لباس‌ها و طراحی آنها کاهش یافت و لباس‌های شب ساده تر شدند و از پارچه‌هایی دوخته شدند که در همه جای دنیا یافت شدند. از سال ۱۹۴۰ به بعد، اجازه دوخت لباس با بیش از ۴ متر پارچه برای پیراهن داده نمی‌شد و بلوزها تنها با یک متر پارچه دوخته می‌شدند. در دهه ۱۹۴۰ شهر پاریس به آمریکایی‌ها اجازه داد تا از طراحان منحصربه‌فردش استفاده کنند.

طی جنگ جهانی دوم لباس‌های شب به سادگی دوخته می‌شد و شبیه لباس کار مردان بود. در سال ۱۹۴۴ لباس‌های سبک ورزشی کم‌کم رواج یافتند. طراحی لباس زنانه با مارک کریستین دیور در فوریه ۱۹۴۷ آغاز شد. این کلکسیون لباس متشکل از لباس‌هایی با سینه‌های کوچک، نیم تنه‌های زیبا و دامن کامل بود که تمامی بدن را می‌پوشاند. پس از جنگ جهانی دوم مجدداً استفاده فراوان از پارچه برای دوخت لباس رواج یافت.

دهه ۱۹۵۰

دهه ۱۹۵۰ دهه‌ای برای بهبود وضعیت جامعه از نظر اقتصادی بود. مد در این سال‌ها بسیار پیشرفته تر از دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ بود. برخلاف این نظریه که زنان در این دوران حق کار، شرکت در انتخابات و رانندگی بودند و حقوق آنها باید از لباس‌هایی زیبا که با پارچه‌هایی گران دوخته شده بود با بازگشت مد به سال‌های پیشین، تعدادی از طراحی‌های قدیمی نیز مورد استفاده قرار گرفتند که در رسانه‌ها نیز رشد چشمگیری داشتند.

دهه ۱۹۶۰

تا دهه ۱۹۶۰، ایتالیا مرکز مد در جهان بود. به هر حال میان سال‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۹ انقلابی بنیادین در مد صورت گرفت. از دهه ۱۹۶۰ به بعد، تمایلات پیروی از مد یک‌جانبه نبود، بلکه دارای انتخاب‌های متعددی بود. افراد جوان، دارای قدرت و فرهنگ بالا، اکنون از پوشش منحصر به فرد خود و با انتخاب خود استفاده می‌کردند.

در این دوره مد لباس جوانان کاملاً مجزا از افراد مسن بود. در گذشته، عدم پیروی از مد بدان معنا بود که فرد پیر شده است، اما در دهه ۱۹۶۰ عدم پیروی از مد درواقع به معنی آزادی فردی بود. زنان در دهه ۱۹۶۰ شروع به پوشیدن لباس‌هایی به سبک دخترانه و بچه‌گانه کردند، آنها دامن‌هایی کوتاه می‌پوشیدند که در واقع شبیه به لباس‌های دهه ۱۹۲۰ بود. در آغاز این دهه دامن‌ها تا روی غوزک پا بودند اما کم‌کم کوتاه‌تر و کوتاه‌تر شدند تا در سال ۱۹۶۵ به بالای زانو رسیدند.

در این دهه در پوشش مردان تغییر چندانی ایجاد نشد. مهم‌ترین تغییر در پوشش مردان در دهه ۱۹۶۰ وزن پارچه‌هایی بود که در دوخت لباس مورد استفاده قرار می‌گرفت. استفاده از پارچه و شیوه تولید یک دست لباس کاملاً متفاوت با دوران قبلی بود. لباس‌ها به شیوه‌ای دوخته شدند که وضعیت ظاهری بدن به صورت کاملاً طبیعی نمایان می‌شد. رواج شلوارهای جین در این دهه باعث شد که مدل لباس مردان دچار تغییرات کلی شود.

مردان جوان از پیراهن‌های منحصر به خود با رنگ‌های شاد و تی شرت‌های جوان پسندانه استفاده می‌کردند. در این دوره مردان چندان از کراوات استفاده نمی‌کردند.

دهه ۱۹۷۰

این دهه به دهه «احترام به سلایق شخصی» معروف است. بعضی از طراحان، این دهه را دهه بهترین سلیقه‌ها می‌دانند. شلوارهای جین در این دوران تقریباً پاره و نخ نما شدند. نقش و نگار کشیدن روی پارچه لباس‌ها به وفور دیده می‌شد. با ارائه قانون مدنی به سیاهپوستان در آمریکا و بازتاب روح موسیقی سیاهپوستان در سراسر دنیا، پوششی مجزا به نام فرهنگ سیاهپوستی نیز به بازار آمد.

جیمز بران دایانا رز و آنجلا داویز سبک‌های مختلف مو و لباس را مد روز کردند. در این دهه نسل‌های جدیدی از لباس‌های مردان وارد بازار شدند که هدف آنها تغییر پوشش «سخت و ناراحت» گذشته بود. برای فروش لباس‌هایی که به تازگی مد می‌شدند، یک مرد جوان آنها را بر تن می‌کرد و به نمایش می‌گذاشت. در این دهه پوشاک مردان با تمامی سال‌های گذشته قرن بیستم متفاوت بود.

در واقع پوشش مردان با تمامی سال‌های گذشته قرن بیستم متفاوت بود. در واقع پوشش مردان با مارک پیرکاردین متحول شد: پیراهن‌هایی با شانه‌هایی کوچک، آستین‌های تنگ، بدون کراوات، بدون جلیقه، یا پیراهن‌های روپوش. در مجالس تشریفاتی که کمتر رسمی بودند، مردان از لباس‌هایی که هم زنان و هم مردان می‌پوشیدند، استفاده می‌کردند.

در مواقع دیگر، طراحان از طرح‌های لباس رایج در دهه ۱۹۳۰ استفاده می‌کردند. لباس‌های با سبک قدیمی جای خود را به تیشرت‌هایی با رنگ‌های شاد و یقه‌های هفت دادند. مردان برای پوشاندن گردن خود از گردن بند نیز استفاده می‌کردند

• نرم افزارهای حوزه تصویرسازی و ایلستریشن:

نرم افزار طراحی لباس مارولوس دیزاینر Marvelous Designer، دارای طراحی قدرتمند جهت خلق آثار گرافیکی به همراه بِراش‌های متفاوت است. و در حال‌حاضر با تکمیل ابزار کنترل رنگ در نسخه جدید، محیطی سازگار با فتوشاپ را در اختیار طراحان قرار می‌دهد. می‌توانید هر آنچه در ذهن دارید با رنگ و لعاب‌های دلخواه، در مدت زمانی کم و به راحتی طراحی کنید.

• نرم افزارهای حوزه طراحی لباس:

نرم افزار طراحی لباس مارولوس دیزاینر Marvelous Designer شامل یک بخش طراحی الگو و سایزبندی می‌باشند، همچنین یک بخش دیگر شامل چیدمان دستی و خودکار و تعدادی از آن‌ها هم مانند بخش طراحی 3 بعدی یا طراحی مانکن است. در نرم افزار Marvelous Designer به صورت سه بعدی می‌توانید لباس طراحی شده را در زاویه‌های گوناگون بررسی کنید و عیب‌هایش را راحت تر ببینید.

• نرم افزارهای طراحی الگوی دو بعدی:

جهت طراحی الگوی لباس و مدل‌سازی قسمت‌های مختلف به کار می‌روند. مانند pattern Gemini و Gerber. الگوسازی با دقت و بدون خطا را می‌توانید با این نرم افزارها به سادگی انجام دهید.